امروزه اثبات شده است که گونه های ماهیان نر و ماده که از نظر ژنتیکی قرابت زیادی با یکدیگر دارند، قادر به تولید هیبرید حتی در شرایط طبیعی هستند. در طی سالیان اخیر تعداد هیبرید به میزان قابل ملاحظه ای افزایش یافته است. در این تحقیق دو گونه داکتیلوژیروس بنامهای،Dactylogyrus aristichthys و Dactylogyrus taihuensis از ماهی فیتوفاک، دو گونهDactylogyrus nobilis و D. aristichthys از ماهی سرگنده و گونه Dactylogyrus lamellatus از ماهی آمور جدا سازی شدند. D. hypophthalmichthys اختصاصی فیتوقاک و D. nobilis ، D. aristichthys و D. taihuensisاختصاصی سرگنده هستند. دو گونه اخیر یعنی D. aristichthys و D. taihuensis مشاهده شده در این پژوهش برای نخستین بار است که از فون انگلی ماهی فیتوفاک در مزارع گرمآبی ایران گزارش می شوند. طبق تحقیقات انجام شده توسط جلالی(1992)، شرایط بوم شناختی در دامنه ویژگی میزبانی موثر است. علت این امر آنستکه در شرایط طبیعی گونه های انگلها قادرند میزبان خاص خود را بیابند، اما در شرایط مصنوعی ممکن است بدلیل فقدان میزبان اصلی میزبانهای بسیار نزدیک به آن از لحاظ قرابت ژنتیک بوسیله انگلهای با ویژگی میزبانی انتخاب شوند و سیستم میزبان-انگل را نه با کیفیت اصلی اما کم و بیش برقرار کنند، بنابراین ویژگی میزبانی در شرایط طبیعی بسیار قوی تر از آنچه که واقعیت دارد، پدیدار می شود. چنین بنظر می رسد حدت یا شدت اختصاصی بودن (دامنه ویژگی) میزبانی نیز علاوه بر عامل ذکر شده فوق در این مسئله ایفای نقش می کند. بدین معنی که احتمالاٌ ماهی فیتوفاک ویژگی میزبانی نسبتاٌ ضعیفی(نسبت به سایر انواع کپور ماهیان چینی) داشته و قادر است علاوه بر گونه اختصاصی هیپوفتالمیکتیس پذیرای دو گونه اختصاصی ماهی سرگنده یعنی آریستیکتیس و تایهوانزیس هم باشد(اصغرنیا، 1392).