دریاچه نئور جزو مناطق حفاظت شده ایست که با مساحت بالغ بر 210 هکتار در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل به‌ طرف خلخال قرار دارد. این دریاچه در گذشته دارای ذخیره خوبی از ماهی قزل ‌آلای رنگین کمانOncorhynchus mykiss بود، ولی در حال حاضر فقط ماهی کاراس Carassius gibelio با تراکم بالا در آن یافت می شود. در این بررسی، طی دو مرحله نمونه برداری ( بهار و تابستان 1393) ، تعداد 76 عدد ماهی کاراس C. gibelio ، با استفاده از ادوات مختلف (دام گوشگیر 20- 15 میلی متری و ساچوک)، صید و پس از انتقال به آزمایشگاه ، به روش مرسوم انگل شناسی معاینه شدند. نتیجه بررسی بافت ها و اندام های مختلف ، بیانگر آلودگی خفیف گونه مورد مطالعه بود، بنحوی که فقط انگل مونوژن داکتیلوژیروس Dactylogyrus anchoratus ، با فراوانی 3/95 درصد و دامنه 1 عدد در آنها مشاهده گردید. این ترماتود که جزو انگل های خارجی است، از آبشش ماهیان مورد مطالعه جداسازی و شناسایی گونه ای شد. با توجه به اینکه دریاچه نئور فاقد ورودی آبهای جاری است و از طرفی جمعیت پرندگان و سایر آبزیان (میزبان واسط انگل ها) در آن بسیار کم می باشد، از این رو راههای انتقال آلودگی در آن محدود و بر همین اساس، پایین بودن فراوانی و تنوع آلودگی ها در آن طبیعی به نظر می رسد. آلودگی ماهی کاراس دریاچه نئور به انگل داکتیلوژیروس آنکوراتوس برای اولین بار گزارش می گردد.