بررسي فراواني و پراكنش شانه داران در حوزه جنوبي درياي خز (سواحل استان گيلان) مجری: سیامک باقری بخش تخصصی: اکولوژی سال اجرا: 81-1380 همکاران: جلیل سبک آرا، ابوالقاسم روحی، فرخ پرافکنده، شهرام قاسمی، بهرامعلی رضوی صیاد یک شنبه 21 فروردین 1401 (اجرا شده) (307) (0) (پروژه های خاتمه یافته سالهای 1380-1376) نتایج: شانه دار از طريق آب توازن كشتي از درياي سياه به درياي خزر در اواخر دهه 1990 حمل شد، در اين مطالعه پراكنش زماني و مكاني شانه داردر سه خط مطالعاتي ليسار، بندرانزلي و سفيدرود در اعماق 5، 10،20 و 50 متر از در درياي خزر انجام‌گرديد. نتایج نشان داد، حداكثر فراواني و زي توده شانه دار در اواخر تابستان با ميزان ميانگين51000عدد در متر مربعو220گرم در متر مربع و حداقل فراواني وزي توده اين آبزي با ميانگين337 عدد در متر مربع و 8 گرم در متر مربع در اویل زمستان 80 بود . افراد جوان با اندازه طولي كوچكتر از 10 ميليمتر 97 درصد فراواني جمعيت شانه داررا بخود اختصاص داد.عوامل محیطی همچون عمق، دما، شوري و غذاي قابل دسترس مهم‌ترين عوامل در پراكنش شانه داردر درياي خزر بودند.